Ogólnopolska Noc Misyjna na Rynku w Jarocinie

W odpowiedzi na apel Braci Kapucynów z Krakowa, Grupa Modlitwy Ojca Pio przy parafii św. Marcina w Jarocinie przystąpiła do akcji „Zapal światło tam gdzie go nie ma” w sobotę 13 września br. Po każdej Mszy świętej, we wszystkich parafiach odczytano zaproszenie do udziału wiernych w 2 Ogólnopolskiej Nocy Misyjnej na Rynku w Jarocinie. Natomiast w parafii św. Marcina dodatkowo, po każdej Mszy świętej, członkowie Grupy rozprowadzali świece misyjne. Informacja o celu akcji wraz z programem została podana w dwóch lokalnych gazetach. W wielu punktach miasta oraz we wszystkich kościołach pojawiły się kolorowe plakaty. Zaproszenie zostało umieszczone także na stronie internetowej parafii.

W sobotę 20 września w godzinach przedpołudniowych wojsko postawiło scenę, a następnie pracownicy JOKu zainstalowali nagłośnienie. O godzinie 18.00 przy dźwiękach pieśni o Ojcu Pio zostały zapalone czerwone świece wyznaczające kontynent afrykański.

Noc Misyjna rozpoczęła się krótkim powitaniem wiernych oraz modlitwą różańcową o godzinie 19.30. Następnie odbył się koncert zespołu „Pinokio Brothers”, w którym gra i śpiewa ksiądz Grzegorz Mączka, wikariusz z parafii św. Marcina. Ksiądz, który jest prawdziwym misjonarzem w naszym środowisku, w obecności którego zawsze można spotkać Boga.

„Mówiąc o misjach, myślimy o Afryce, Murzynach.(…) Choć jest dziś ciężko trwać przy Panu Bogu i  trudno być misjonarzem w swoim otoczeniu, czyli przyprowadzać do Boga innych, nawet tych najbliższych: dzieci, koleżanki, kolegów, współpracowników, to chcemy wam dzisiaj dać nadzieję, że wszystko jest możliwe w Tym, który nas umacnia” – powiedział ksiądz Konrad Rapior z Poznania grający na gitarze. Przez ponad godzinę wielbiliśmy Boga śpiewem.

Po koncercie rozpoczęliśmy Adorację Relikwii św. Ojca Pio, każdy z obecnych mógł podejść i uczcić Je przez ucałowanie. Podczas adoracji Agnieszka Moch i Marta Borowska czytały fragmenty z listów św. Ojca Pio do swoich córek i synów duchowych. Przez cały czas czuwania można było nabyć świecę i zapalić ją w płonącym kontynencie Afryki, wspierając w ten sposób misjonarzy i ludzi, którym posługują. Można było też nabyć pamiątki, płyty oraz  książki.

Następnie w kościele odbyła się Msza święta w intencji misjonarzy i misji w Afryce, którą odprawił ksiądz kanonik Dariusz Matusiak, opiekun Grupy. W kazaniu przypomniał słowa swojego kolegi, księdza Piotra Szewiora, który pracuje obecnie na misjach w Brazylii.  „Opowiadał mi, że tym ludziom nie można mówić wielkiej teologii. Im trzeba mówić, jaki jest Bóg. Mówić im, że  jest miłosierny, nieskory do gniewu i bardzo cierpliwy, kocha każdego człowieka i każdego zaprasza na drogę zbawienia. Mówić im, że w domu Ojca jest mieszkań wiele i, że tylko od człowieka zależy czy przyjmie to Boże zaproszenie” – powiedział ksiądz Proboszcz.

Czuwanie zakończyła Adoracja Najświętszego Sakramentu i odmówienie litanii do świętego Ojca Pio.

Zebrane ofiary w kwocie 1.167 złotych przekazaliśmy na konto Sekretariatu Misyjnego w Krakowie.

W niedzielę 28 września po wszystkich Mszach świętych zostało odczytane podziękowanie za wsparcie modlitewne i materialne misji w Afryce oraz zapewnienie o modlitwie za dobroczyńców w każdy trzeci czwartek miesiąca podczas Eucharystii o godzinie 15.00.

Grupa modlitwy Ojca Pio w Jarocinie

Grupy modlitwy powstały w czasie pontyfikatu papieża Piusa XII, który zachęcał wiernych do modlitwy wspólnej. W jego apelu z okresu drugiej wojny światowej czytamy: „Potrzebujemy silnych i zwartych oddziałów ludzi dorosłych i młodych, którzy zachowując mocną więź z Chrystusem będą przyjmować Chleb Życia i swoim przykładem pociągną innych do naśladowania” /luty 1942/

Na ten apel jako pierwszy odpowiedział Ojciec Pio: „musimy modlić się – powiedział, –bo modlitwa jest najlepszą bronią jaką posiadamy, jest kluczem, który otwiera Boże Serce”.

Z czasem Grupy Modlitwy zaczęły powstawać w całych Włoszech oraz poza granicami. Obecnie na świecie istnieje ok. 3.500 grup, z tego ok. 170 w Polsce.

Grupy Modlitwy są włączone w strukturę hierarchiczną Kościoła. Posiadają swój Statut i zarejestrowane są przy Domu Ulgi w Cierpieniu w San Giovanni Rotondo we Włoszech. Działają obecnie w 34 krajach, skupiając przeszło pół miliona wiernych. Statut Grup Modlitwy św. Ojca Pio zatwierdziła Stolica Apostolska, zawiera on zasady i cele wyznaczone grupom. Na czele Grupy stoi kapłan, będący dyrektorem duchowym, wyznaczony przez biskupa.

Czytaj więcej...

Grupa Ojca Pio w Jarocinie

Modlitwa zwycięża zło

Wszystko zaczęło się od papieskiego wezwania, aby modlitwą zwyciężać zło. Najpierw powstała jedna grupa ściśle związana z ojcem Pio, a potem już grup było coraz więcej nie tylko we Włoszech, ale i na całym świecie.

Po zakończeniu II wojny światowej, która przyniosła nie tylko ogromne zniszczenia materialne, ale przede wszystkim poraniła ludzkie serca papież Pius XII wystosował do chrześcijan apel, by poprzez modlitwę zwyciężali zło. W 1947 roku kapucyński zakonnik ojciec Pio w odpowiedzi na papieskie wezwanie poprosił swoich duchowych synów i córki, by znaleźli w swoim życiu czas na modlitwę. „Zakasajmy rękawy. Jako pierwsi odpowiedzmy na apel Wikariusza Chrystusowego!” – powiedział ojciec Pio. W ten sposób zawiązała się pierwsza Grupa Modlitwy.

Żyjcie modlitwą

Kapucyn zaapelował do swoich duchowych dzieci: „Módlcie się ze swymi najbliższymi, każdego wieczoru spotykajcie się w kościele na mszy świętej. Rozważajcie Pismo święte i żyjcie nim. Przystępujcie do Komunii świętej i adorujcie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie”. Słowa te stały się programem Grup Modlitwy. Każdy, kto włączał się do tego dzieła zobowiązywał się do modlitwy osobistej, jak najczęstszego udziału we mszy świętej, jeśli to możliwe nawet do codziennej Eucharystii, do rozważania Pisma Świętego i życia nim na co dzień i do adorowania Jezusa. Ojciec Pio prosił: „Raz na tydzień, a przynajmniej raz w miesiącu, gromadźcie się w kościele, odmawiajcie Różaniec, uczestniczcie pobożnie we Mszy św., słuchajcie i rozważajcie Słowo Boże i żyjcie Nim; wspólnie przystępujcie do Komunii św., adorujcie, jeśli to możliwe, choć przez godzinę Jezusa w Najświętszym Sakramencie”.

Obiecuję duchową opiekę

Wszystkim, którzy podejmą się takiego życia ojciec Pio obiecał swoją szczególną duchową opiekę. Mówił do takich osób: „Przyjmuję Cię chętnie za swego syna duchowego, ale pod warunkiem, że będziesz zawsze szlachetnie postępował i dawał przykład życia chrześcijańskiego”. Na wezwanie kapucyna odpowiedziało wiele osób. Najpierw byli to ci, którzy czuli się związani z ojcem Pio poprzez spowiedź i kierownictwo duchowe. Następnie do grup dołączali ludzie, którzy słyszeli o tym kapucyńskim zakonniku, bądź pisali do niego. - Ojciec Pio otrzymywał tysiące listów z całego świata. Ludzie prosili go o modlitwę w różnych intencjach i zwracali się do niego ze swymi trudnościami życiowymi. Na każdy z listów Ojciec starał się odpowiedź bądź osobiście, bądź dyktował odpowiedzi pracownikom swego sekretariatu, który działał na pełnych obrotach. W ten sposób także drogą korespondencji rozszerzała się idea Grup Modlitewnych ojca Pio.

Na całym świecie

Ideę tej wspólnoty szerzą także sami kapucyni. Wszędzie gdzie bracia pracują powstają Grupy Modlitwy. Wiele takich wspólnot powstaje także w parafiach nie związanych z kapucynami. Postać świętego już o. Pio dalej pociąga rzesze wiernych, którzy chcą poznawać jego duchowość i włączać się w dzieło zapoczątkowane przez niego. Papież Jan Paweł II mówiąc o św. o. Pio podkreślał: „Grupy Modlitewne i Dom Ulgi w Cierpieniu: oto dwa znamienne dary, które pozostawił nam ojciec Pio. Zostały one założone, aby być w świecie jaśniejącymi pochodniami miłości”. Grupy Modlitwy działają obecnie w 34 krajach świata, ogółem skupiają ok. pół miliona osób. Grupy nie wymagają zapisywania się, nie mają specjalnych programów pracy, jedynie metodę przystosowaną do duchowej specyfiki danego kraju. Ich celem jest opasanie całego świata łańcuchem modlitwy oraz odnowienie życia chrześcijańskiego. Jedynym zobowiązaniem członków jest gromadzenie się, przynajmniej raz w miesiącu, na wspólnej modlitwie pod kierownictwem kapłana oraz zapraszanie do udziału w modlitwie przyjaciół i znajomych.

Zapraszamy do Grupy Modlitwy św. Ojca Pio przy kościele św. Marcina w Jarocinie

Nasza Grupa powstała w 2006 roku. Jej powstanie zainspirował o. Robert Krawiec, który głosił rekolekcje przybliżając nam postać i charyzmaty św. Ojca Pio. Wezwanie do modlitwy zostało podjęte przez wielu z nas. Opiekunem Grupy jest Ksiądz Prałat Dariusz Matusiak.

Grupa spotyka się dwa razy w miesiącu. W każdy drugi wtorek miesiąca, po mszy wieczornej spotykamy się w sali przy plebanii na spotkaniu formacyjnym. Natomiast w każdy trzeci czwartek miesiąca przychodzimy do kościele św. Marcina na Adorację Najświętszego Sakramentu, aby przygotować się do udziału we wspólnej Eucharystii, która rozpoczyna się o godzinie 15-tej poprzedzona Koronką do Bożego Miłosierdzia. Msza św. sprawowana jest w złożonych intencjach oraz za żywych i zmarłych członków Grupy. Podczas spotkania modlimy się, uczestniczymy w konferencji i tworzymy wspólnotę zjednoczoną wokół Chrystusa.

Jeśli chcesz przeżywać swoją wiarę razem z innymi, którzy tak jak TY szukają Boga, to ta Grupa jest właśnie dla Ciebie. Wspólnoty nie tworzą ludzie święci i doskonali, ale ludzie zdecydowani na to, aby iść nadal drogą nawrócenia.

Mała wspólnota jest grupą, gdzie otrzymuje się i daje miłość, zrozumienie, łączność w wierze, braterskie upomnienie, prosi się w potrzebach osobistych i idzie razem.

Kontakt:
Parafia św. Marcina tel. 62 747 2243 lub
Animator Liliana Waliszka tel. 503 168 444

Cele Grupy Modlitwy są określone przez Statut i pokrywają się z ogólnymi zasadami franciszkańskiej duchowości:

• pełne i bezwarunkowe przylgnięcie do nauki Kościoła Katolickiego, kierowanego przez Papieża i Biskupów.
• Posłuszeństwo Papieżowi i Biskupom, których rzecznikiem jest kapłan, dyrektor duchowny, mianowany przez biskupa. 
• Modlitwa z Kościołem, za Kościół i w Kościele, z czynnym uczestnictwem w życiu liturgicznym i sakramentalnym, przeżywanym jako szczyt wewnętrznej jedności z Bogiem.
• Wynagrodzenie Bogu poprzez udział w cierpieniach Chrystusa według nauki św. Pawła.
• Czynna miłość, niosąca ulgę cierpiącym i potrzebującym, jako praktyczne urzeczywistnienie miłości ku Bogu.

Ojciec Pio z Pietrelciny

Ojciec Pio z Pietrelciny

O. Pio urodził się w Petrelcinie (na południu Włoch) 25 maja 1887 r. Na chrzcie otrzymał imię Franciszek. Już w dzieciństwie szukał samotności i często oddawał się modlitwie i rozmyślaniu. W wieku 5 lat objawił mu się po raz pierwszy Jezus. W wieku 16 lat Franciszek przyjął habit kapucyński i otrzymał zakonne imię Pio. Rok później złożył śluby zakonne i rozpoczął studia filozoficzno-teologiczne. W 1910 r. przyjął święcenia kapłańskie. Już wtedy od dawna miał poważne problemy ze zdrowiem. Po kilku latach kapłaństwa został powołany do wojska. Służbę przerwał ze względu na zły stan zdrowia. Pod koniec lipca 1916 r. przybył do San Giovanni Rotondo i tam przebywał aż do śmierci. Był kierownikiem duchowym młodych zakonników.



20 września 1918 r. podczas modlitwy przed wizerunkiem Chrystusa ukrzyżowanego o. Pio otrzymał stygmaty. Na jego dłoniach, stopach i boku pojawiły się otwarte rany - znaki męki Jezusa. Wkrótce do San Giovanni Rotondo zaczęły przybywać rzesze pielgrzymów i dziennikarzy, którzy chcieli zobaczyć niezwykłego kapucyna. Stygmaty i mistyczne doświadczenia o. Pio były także przedmiotem wnikliwych badań ze strony Kościoła. W związku z nimi o. Pio na 2 lata otrzymał zakaz publicznego sprawowania Eucharystii i spowiadania wiernych. Sam zakonnik przyjął tę decyzję z wielkim spokojem. Po wydaniu opinii przez dr Festa, który uznał, że stygmatyczne rany nie są wytłumaczalne z punktu widzenia nauki, o. Pio mógł ponownie sprawować publicznie sakramenty.



Ojciec Pio był mistykiem. Często surowo pokutował, bardzo dużo czasu poświęcał na modlitwę. Wielokrotnie przeżywał ekstazy, miał wizje Maryi, Jezusa i swojego Anioła Stróża. Bóg obdarzył go również darem bilokacji - znajdowania się jednocześnie w dwóch miejscach. Podczas pewnej bitwy w trakcie wojny, o. Pio, który cały czas przebywał w swoim klasztorze, ostrzegł jednego z dowódców na Sycylii, by usunął się z miejsca, w którym się znajdował. Dowódca postąpił zgodnie z tym ostrzeżeniem i w ten sposób uratował swoje życie - na miejsce, w którym się wcześniej znajdował, spadł granat.




Włoski zakonnik niezwykłą czcią darzył Eucharystię. Przez długie godziny przygotowywał się do niej, trwając na modlitwie, i długo dziękował Bogu po jej odprawieniu. Odprawiane przez o. Pio Msze święte trwały nieraz nawet dwie godziny. Ich uczestnicy opowiadali, że ojciec Pio w ich trakcie - zwłaszcza w momencie Przeistoczenia - w widoczny sposób bardzo cierpiał fizycznie. Kapucyn z Pietrelciny nie rozstawał się również z różańcem.




W 1922 r. powstała inicjatywa wybudowania szpitala w San Giovanni Rotondo. Ojciec Pio gorąco ten pomysł poparł. Szpital szybko się rozrastał, a problemy finansowe przy jego budowie udawało się szczęśliwie rozwiązać. "Dom Ulgi w Cierpieniu" otwarto w maju 1956 r. Kroniki zaczęły się zapełniać kolejnymi świadectwami cudownego uzdrowienia dzięki wstawienniczej modlitwie o. Pio. Tymczasem zakonnika zaczęły powoli opuszczać siły, coraz częściej upadał na zdrowiu. Zmarł w swoim klasztorze 23 września 1968 r. Na kilka dni przed jego śmiercią, po 50 latach, zagoiły się stygmaty.


W 1983 r. rozpoczął się proces informacyjny, zakończony w 1990 r. stwierdzeniem przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych jego ważności. W 1997 r. ogłoszono dekret o heroiczności cnót o. Pio; rok później - dekret stwierdzający cud uzdrowienia za wstawiennictwem o. Pio. Beatyfikacji o. Pio dokonał Jan Paweł II 2 maja 1999 r. 16 czerwca 2002 r. Ojciec Święty dokonał jego kanonizacji.
 

(źródło: serwis ILG)